حتماً! در اینجا توضیحات بیشتر و نکات امنیتی اضافی برای افزایش امنیت سرور و جلوگیری از حملات آورده شده است:

1. به‌روز نگه داشتن سیستم

• نکته مهم: آسیب‌پذیری‌ها در نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌ها معمولاً از طریق به‌روزرسانی‌های امنیتی رفع می‌شوند. اگر سیستم شما به‌روز نباشد، ممکن است در معرض حملات شناخته‌شده قرار گیرد.
• برای به‌روزرسانی خودکار، می‌توانید از ابزارهایی مانند unattended-upgrades در سیستم‌های مبتنی بر دبیان یا yum-cron در سیستم‌های مبتنی بر رده‌نت استفاده کنید.
• چند مثال از به‌روزرسانی‌های امنیتی: اصلاح آسیب‌پذیری‌های اجرای کد از راه دور، باگ‌های سیستم‌عامل و نرم‌افزارهای نصب‌شده.

2. استفاده از فایروال

• UFW (Uncomplicated Firewall) در سیستم‌های لینوکس به‌طور پیش‌فرض نصب است و می‌توان از آن برای مدیریت پورت‌ها استفاده کرد. برای مثال:

  sudo ufw allow 22
  sudo ufw deny 23
  sudo ufw enable

• سیستم‌های فایروال پیشرفته‌تر: اگر به امنیت بیشتری نیاز دارید، می‌توانید از iptables یا nftables استفاده کنید. این ابزارها امکانات بیشتری مانند فیلتر کردن بسته‌ها بر اساس آدرس‌های IP، پروتکل‌ها، و پورت‌ها دارند.

3. غیرفعال کردن دسترسی به روت با SSH

• چرا مهم است؟ دسترسی مستقیم به حساب کاربری روت می‌تواند خطرناک باشد زیرا اگر رمز عبور روت به سرقت برود، هکرها می‌توانند کنترل کامل سرور را به‌دست آورند.

• علاوه بر PermitRootLogin no، اطمینان حاصل کنید که از کلیدهای SSH به جای رمز عبور استفاده می‌کنید. برای فعال‌سازی این گزینه در فایل /etc/ssh/sshd_config، موارد زیر را اضافه کنید:

  PasswordAuthentication no
  ChallengeResponseAuthentication no

4. استفاده از احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA)

• نکته مهم: این روش امنیتی به شما کمک می‌کند حتی اگر رمز عبور شما لو رفته باشد، همچنان به‌واسطه کد تأیید یک‌بار مصرف (OTP) از طریق اپلیکیشن‌ها مانند Google Authenticator یا Authy، دسترسی غیرمجاز را مسدود کنید.
• می‌توانید از Google Authenticator برای SSH یا سرویس‌های وب‌سایت خود استفاده کنید. برای این کار معمولاً از پلاگین‌هایی مانند pam_google_authenticator برای Linux استفاده می‌شود.
• همچنین برای Webmin و Usermin می‌توانید احراز هویت دو مرحله‌ای را فعال کنید.

5. محدود کردن دسترسی SSH

• محدود کردن دسترسی به IP‌های خاص: در صورتی که نیاز ندارید دسترسی SSH از همه‌جا امکان‌پذیر باشد، می‌توانید فقط از برخی IP‌های خاص اجازه ورود دهید.

• در فایل پیکربندی SSH، موارد زیر را اضافه کنید:

  AllowUsers [email protected].*

• نکته: استفاده از ابزارهایی مانند fail2ban برای جلوگیری از حملات بروت‌فورس (آزمایش رمز عبورهای مختلف) در هنگام شناسایی تلاش‌های ورودی نادرست.

6. پیکربندی صحیح نرم‌افزارهای امنیتی

• Fail2Ban: این ابزار تلاش‌های ناموفق ورود به سیستم را شناسایی کرده و از آی‌پی‌هایی که به‌طور مکرر اقدام به ورود نادرست می‌کنند، جلوگیری می‌کند.

• نصب Fail2Ban:

  sudo apt install fail2ban
  sudo systemctl start fail2ban
  sudo systemctl enable fail2ban

• Snort: یک سیستم شناسایی نفوذ (IDS) است که به‌طور خودکار تهدیدات شناخته‌شده را شناسایی می‌کند و هشدار می‌دهد.

7. نصب و پیکربندی HTTPS (SSL/TLS)

• SSL/TLS: استفاده از گواهی‌نامه‌های SSL برای رمزگذاری ترافیک وب‌سایت بسیار حیاتی است. این نه‌تنها اطلاعات شما را محافظت می‌کند بلکه باعث اعتماد بیشتر کاربران به وب‌سایت شما می‌شود.

• برای نصب گواهی SSL، می‌توانید از Let's Encrypt استفاده کنید که یک گواهی رایگان برای سرورهای وب ارائه می‌دهد:

  sudo apt install certbot python3-certbot-nginx
  sudo certbot --nginx

• توجه: پس از نصب، گواهی SSL باید به‌طور منظم تمدید شود. Certbot این کار را خودکار انجام می‌دهد.

8. نظارت و مانیتورینگ سرور

• ابزارهایی مانند Monit, Zabbix یا Nagios برای نظارت بر عملکرد سرور و شناسایی هرگونه اختلال در سیستم می‌توانند بسیار مفید باشند.

• Monit: به‌طور خاص می‌تواند سرویس‌های خاصی را برای عملکرد صحیح مانیتور کند و در صورت بروز مشکل اقدام به راه‌اندازی مجدد سرویس‌ها کند.

  sudo apt install monit

9. پیکربندی دقیق مجوزهای فایل‌ها و پوشه‌ها

• نکته: از دادن مجوز‌های عمومی (777) به فایل‌ها و پوشه‌ها خودداری کنید، زیرا این مجوزها به هر کاربری اجازه می‌دهند تا به‌راحتی فایل‌ها را ویرایش یا اجرا کند.

• برای تنظیم مجوزها از دستور chmod استفاده کنید:

  chmod 644 /path/to/file
  chmod 755 /path/to/directory

• chmod 644 برای فایل‌ها به این معناست که تنها مالک فایل اجازه نوشتن را دارد، در حالی که دیگران فقط حق خواندن دارند.

10. ایجاد نسخه پشتیبان منظم

• خوب است که نسخه‌های پشتیبان خود را از مکان‌های مختلف نگه‌داری کنید. به‌طور مثال، استفاده از سرویس‌های ذخیره‌سازی ابری مانند AWS S3 یا Google Cloud Storage برای ذخیره نسخه‌های پشتیبان.
• ابزارهایی مانند rsync یا borgbackup برای انجام پشتیبان‌گیری و انتقال به سرورهای دیگر استفاده می‌شوند.

11. استفاده از سیستم تشخیص نفوذ (IDS)

• Snort: یکی از ابزارهای پرکاربرد در شناسایی نفوذ و بررسی ترافیک شبکه است. می‌تواند حملات مختلف را شبیه‌سازی کرده و در صورت شناسایی رفتارهای مشکوک هشدار دهد.

12. قفل کردن پورت‌های غیرضروری

• ممنوع کردن پورت‌های غیرضروری: بررسی پورت‌های باز با استفاده از ابزار nmap و مسدود کردن پورت‌هایی که ضروری نیستند، می‌تواند از حملات جلوگیری کند.

  nmap -sT localhost

• بستن پورت‌ها: برای بستن پورت‌ها می‌توانید از دستور iptables یا ufw استفاده کنید.

13. جلوگیری از حملات DDoS

• استفاده از سرویس‌هایی مانند Cloudflare و AWS Shield می‌تواند کمک بزرگی در برابر حملات DDoS باشد. این سرویس‌ها می‌توانند ترافیک مشکوک را فیلتر کرده و از بار اضافی روی سرور جلوگیری کنند.
• همچنین می‌توانید از تکنیک‌هایی مانند rate limiting برای محدود کردن تعداد درخواست‌ها به سرور استفاده کنید.

14. استفاده از لاگ‌ها و تحلیل آن‌ها

• نظارت بر لاگ‌ها: بررسی منظم لاگ‌های سیستم و وب‌سایت می‌تواند به شما در شناسایی حملات یا رفتارهای غیرمعمول کمک کند. ابزارهایی مانند Logwatch برای تجزیه و تحلیل لاگ‌ها و ارسال گزارش‌های خلاصه به ایمیل می‌توانند مفید باشند.

15. پیکربندی سیستم‌عامل و نرم‌افزارها برای محدود کردن حملات

• AppArmor یا SELinux: این ابزارها به شما کمک می‌کنند تا دسترسی به منابع سیستم را محدود کرده و از برنامه‌ها و سرویس‌ها به‌طور ایزوله استفاده کنید. این ابزارها سیاست‌های امنیتی خاصی را اعمال می‌کنند و از اجرای کدهای مخرب جلوگیری می‌کنند.

16. استفاده از Web Application Firewall (WAF)

• نصب و پیکربندی یک WAF برای محافظت از اپلیکیشن‌های وب در برابر حملات شناخته‌شده مانند SQL injection، XSS و CSRF. ابزارهایی مانند ModSecurity می‌توانند به‌عنوان یک WAF عمل کنند.

حتماً! در اینجا چند نکته امنیتی بیشتر برای افزایش امنیت سرور و جلوگیری از حملات ذکر شده است:

17. استفاده از محدودیت‌های IP

• محدود کردن دسترسی به سرویس‌ها بر اساس IP: می‌توانید دسترسی به سرویس‌های مختلف مانند SSH، FTP، HTTP و غیره را محدود به برخی IP‌های خاص کنید. این کار می‌تواند احتمال حملات از منابع ناشناس را کاهش دهد.

• برای انجام این کار، می‌توانید از iptables یا ufw استفاده کنید:

  sudo ufw allow from 192.168.1.10 to any port 22

• IP Whitelisting همچنین می‌تواند برای فایروال‌های ابری (مانند AWS, Azure, Google Cloud) استفاده شود.

18. استفاده از الگوریتم‌های رمزنگاری قوی

• رمزنگاری داده‌ها: هنگام ذخیره‌سازی اطلاعات حساس، باید از الگوریتم‌های رمزنگاری قوی (مانند AES-256) استفاده کنید. همچنین هنگام ارسال اطلاعات حساس باید از SSL/TLS استفاده کنید تا داده‌ها در مسیر انتقال رمزگذاری شوند.
• نکته: اگر از پایگاه‌داده‌ها برای ذخیره رمز عبور استفاده می‌کنید، حتماً از روش‌های امنی مانند bcrypt یا Argon2 برای هش کردن رمز عبور استفاده کنید.

19. استفاده از سیستم‌های نظارت بر تغییرات فایل‌ها

• نصب ابزارهایی مانند AIDE (Advanced Intrusion Detection Environment) یا OSSEC برای نظارت بر تغییرات در فایل‌های سیستم می‌تواند به شما کمک کند تا هرگونه دستکاری در فایل‌ها یا دایرکتوری‌های حساس را شناسایی کنید.
• این ابزارها به‌طور خودکار گزارش‌هایی در مورد تغییرات غیرمجاز به شما ارسال می‌کنند.

20. استفاده از سیاست‌های امنیتی برای سرورهای وب

• تنظیمات HTTP Headers: برخی از هدرهای امنیتی می‌توانند به جلوگیری از حملات مختلف کمک کنند. برای مثال:
  • Content-Security-Policy (CSP): برای جلوگیری از حملات XSS.
  • X-Content-Type-Options: برای جلوگیری از شناسه‌گذاری اشتباه MIME.
  • Strict-Transport-Security (HSTS): برای الزام به استفاده از HTTPS.
• پیکربندی این هدرها در وب‌سرور می‌تواند به جلوگیری از تهدیدات وب کمک کند.

21. استفاده از مکانیزم‌های جستجوی نام‌های دامنه (DNS) ایمن

• برای جلوگیری از حملات DNS Spoofing و Cache Poisoning، از سرویس‌های DNS امن مانند DNSSEC استفاده کنید.
• اگر سرور شما به‌طور مستقیم از DNS استفاده می‌کند، اطمینان حاصل کنید که از DNS سرورهای معتبر و امن استفاده می‌کنید.

22. پیکربندی و نظارت بر سرورهای پایگاه‌داده

• محدود کردن دسترسی به پایگاه‌داده: برای پایگاه‌داده‌های MySQL یا PostgreSQL، دسترسی را محدود به IP‌های خاص یا محدوده‌های شبکه داخلی کنید. همچنین از حساب‌های با دسترسی محدود استفاده کنید.
• غیرفعال کردن روت در پایگاه‌داده: مشابه SSH، باید از ورود مستقیم با حساب روت به پایگاه‌داده جلوگیری کنید.
• پیکربندی تایم‌اوت‌های اتصال: تایم‌اوت‌های کوتاه‌تر برای اتصالات پایگاه‌داده می‌تواند حملات DoS (Denial of Service) را محدود کند.

23. استفاده از سیستم‌های مدیریت آسیب‌پذیری

• نصب و پیکربندی ابزارهایی مانند Nessus یا OpenVAS برای اسکن آسیب‌پذیری‌های امنیتی در سرورهای خود می‌تواند به شما کمک کند تا هر گونه آسیب‌پذیری شناسایی‌شده را در اسرع وقت برطرف کنید.

24. استفاده از LAMP یا LEMP به‌صورت امن

• در صورت استفاده از سرویس‌های LAMP (Linux, Apache, MySQL, PHP) یا LEMP (Linux, Nginx, MySQL/MariaDB, PHP)، باید مطمئن شوید که پیکربندی‌های امنیتی مناسب برای این سرویس‌ها فعال هستند. به‌طور مثال:
  • غیرفعال کردن نمایش خطاهای PHP در محیط‌های تولید.
  • تنظیم مجوزهای مناسب برای فایل‌های وب‌سایت.
  • استفاده از mod_security برای Web Server Apache یا Naxsi برای Nginx به‌عنوان فایروال برنامه وب.

25. استفاده از VPN برای دسترسی به سرور

• به‌جای استفاده از دسترسی مستقیم به سرور از طریق اینترنت، از VPN (شبکه خصوصی مجازی) برای ایجاد یک تونل امن برای دسترسی به سرور استفاده کنید.
• با این روش، فقط کاربران مجاز می‌توانند به سرور دسترسی داشته باشند و ارتباطات بین کاربران و سرور رمزگذاری می‌شود.

26. نظارت بر ترافیک شبکه

• استفاده از ابزارهای نظارتی مانند Wireshark یا tcpdump برای تحلیل ترافیک شبکه و شناسایی رفتارهای مشکوک می‌تواند مفید باشد.
• همچنین، می‌توانید از Suricata یا Snort برای تشخیص الگوهای حملات شبکه استفاده کنید.

27. آموزش تیم و کاربران در زمینه امنیت

• آموزش: به کارکنان و کاربران خود آموزش دهید که چگونه رمزهای عبور قوی بسازند، چگونه به ایمیل‌های فیشینگ پاسخ ندهند و چگونه از داده‌های حساس محافظت کنند.
• سیستم‌های احراز هویت مطمئن: اگر امکان دارد، از سیستم‌های احراز هویت مبتنی بر پیکربندی چندگانه (Multi-Factor Authentication) برای دسترسی به سیستم‌ها استفاده کنید.

28. پیکربندی صحیح برای سرویس‌های کلیدی مانند Nginx و Apache

• تبدیل شدن به سرور کشف شده: بررسی کنید که Nginx و Apache هدرهای متفرقه یا جزئیات خاص خود را در پاسخ‌ها ارسال نکنند. برای مثال:

  server_tokens off;  # برای Nginx

29. استفاده از فناوری‌های انزوا (Isolation Technologies)

• اگر از Docker یا سایر فناوری‌های مشابه استفاده می‌کنید، باید اطمینان حاصل کنید که کانتینرهای شما به‌طور ایزوله از هم اجرا می‌شوند و دسترسی از یک کانتینر به کانتینر دیگر محدود است.
• همچنین از SELinux یا AppArmor برای اعمال سیاست‌های امنیتی در داخل کانتینرها استفاده کنید.

30. بررسی و حذف نرم‌افزارهای بلااستفاده

• نکته: هر نرم‌افزاری که نصب کرده‌اید و دیگر از آن استفاده نمی‌کنید، می‌تواند یک هدف برای حملات باشد. بنابراین، از نصب و نگهداری نرم‌افزارهای غیرضروری خودداری کنید.
• حذف نرم‌افزارهای بلااستفاده: از دستوراتی مانند apt-get remove --purge <package> برای حذف نرم‌افزارهای بلااستفاده استفاده کنید.

این نکات می‌توانند به شما کمک کنند که سطح امنیت سرور خود را افزایش دهید و از انواع حملات مختلف جلوگیری کنید. در نهایت، توجه به جزئیات و به‌روزرسانی مداوم سیستم‌های امنیتی و نظارت مداوم از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند در حفظ امنیت سرور شما مؤثر واقع شوند.